حقیقت آب جاری

البته بحث لطیفی هم دارد یعنی لطیف‌ترین بحثش حقیقت آب جاری است. آقایان ماء الحمام را مثل خزینه‌های قدیم گرفته‌اند که از یک خزینه لوله‌کشی بود (لوله یا غیر لوله)، به حیاض صغار، هر کسی پای یکی از حوضچه‌های کوچک می‌نشست. این بحث بود که وقتی شما این آب را باز می‌کنید که از مخزن می‌آید جاری است یا نه، این حکم آب لوله‌کشی را دارد. اگر این تفسیر مراد باشد این می‌شود. در همین آب لوله‌کشی امروزی، هم همین بحث هست، مخزن آبی است که به خانه وصل است آب را که باز می‌کنید آیا این حکم آب کر را دارد یا حکم آب جاری را؟ در آن روایت ماء الحمام از آن فهمیده‌اند حکم آب جاری را دارد از آن طرف گفته‌اند: قاعده اقتضا می‌کند این آب جاری نباشد، چون در تعریف آب جاری گفته‌اند آبی است که اگر از آن برداریم دومرتبه جایش را پر کند، شما آب لوله‌کشی را که برمی‌دارید باید دوباره آب در آن بریزند وگرنه خودش پر نمی‌شود، پس این آب کر می‌شود. اگر توضیح المسائل فعلی مراجع را نگاه کنید به خاطر آن روایت عده‌ای تصریح کرده‌اند که آب لوله‌کشی داخل حمام حکم آب جاری را دارد و بیرون حمام حکم کر را دارد.

امیرالمؤمنین(ع) در این نامه‌ای که برای والی اهواز نوشته‌اند من برای آن نظیر در روایاتمان یا روایات اهل سنت پیدا نکردم البته مسألة آب جاری را دقیق در فقه اهل سنت پیگیری نکرده‌ام، در مجموع نووی دیده‌ام که شافعی است. حتماً احناف دارند، از ابوحنیفه نقل کرده است ماء الحمام لیس بمنزلة الجاری، ما از امام صادق(ع) نقل کرده‌ایم که بمنزلة الجاری است.